این پژوهش بر روی سه مزرعه واقع در واحد عمرانی چهار شبکه آبیاری و زهکشی زرینه رود انجام شد. مزارع به طور تصادفی و در سه موقعیت متفاوت و به روش آبیاری نواری انتها بسته آبیاری می شدند و زیر کشت محصول یونجه بودند. در دو مزرعه سه آبیاری متوالی و در یک مزرعه دو آبیاری متوالی اواخر فصل در ماه های شهریور و مهر سال 1391 ارزیابی شد. همچنین در هر مزرعه سه نوار آزمایشی به طور تصادفی انتخاب شد و مورد ارزیابی قرار گرفت. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک مزارع، وضعیت رطوبتی خاک، میزان دبی ورودی به نوارهای آزمایشی و همچنین آمار پیشروی و پسروی جریان در روزهای قبل از آبیاری، روز آبیاری و یا 48 ساعت بعد از آبیاری مورد اندازه گیری و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان راندمان کاربرد در مزارع A و B، به ترتیب 88.61 و 95.07 درصد و راندمان نیاز آبی 90.21 و 92.82 درصد با سطح کفایت به ترتیب 59.59 و 65.87 درصد بود و در مزرعهC راندمان کاربرد 51.59 درصد با راندمان نیاز آبی 100 درصد در سطح کفایت 100 درصد بوده است. راندمان های به دست آمده قابل قبول و وضعیت آبیاری مزارع در دوره مورد ارزیابی، علیرغم اعمال کم آبیاری در مزارع A و B، با توجه به مقادیر راندمان نیاز آبی در آن ها مطلوب ارزیابی می شود. نتایج این ارزیابی همچنین نشان داد در صورتیکه متولیان شبکه های آبیاری از برنامه علمی و عملیاتی خوبی در تحویل و توزیع آب به کشاورزان برخوردار باشند و آب در دسترس کشاورزان در حد مورد نیاز باشد کشاورزان غالبا قادر به اعمال یک مدیریت مطلوب آبیاری در محدوده زراعی خود هستند.
